Ο αγώνας επιτέλους δικαιώνεται
Το τελευταίο διάστημα όλο και περισσότερο βλέπουμε να καταπατούνται εργατικά δικαιώματα στο όνομα της κρίσης. Τα παραδείγματα στο νομό μας δεν είναι και λίγα.
Στην ΕΓΝΑΤΙΑ απολύθηκαν πάνω από 2000 εργαζόμενοι με το τέλος των συμβάσεών τους ενώ οι υπόλοιποι αναγκάζονται να δουλεύουν 30 μέρες το μήνα, 15 ώρες τη μέρα για να καλύψουν την έλλειψη προσωπικού.
Στη ΣΒΕΚΗ και στα εργοστάσια Γιαννέτα και Θοδωρή οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι για μήνες. Οι υπάλληλοι του Δήμου παραμένουν όμηροι των συμβάσεων ορισμένου χρόνου ενώ τα προγράμματα stage όλο και διευρύνονται. Στη βιομηχανική ζώνη εκατοντάδες μετανάστες ζουν σε άθλιες συνθήκες.
Η ΔΩΔΩΝΗ έχει σταματήσει εδώ και πολύ καιρό να προσλαμβάνει μόνιμο προσωπικό και λειτουργεί με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Στον πτηνοτροφικό συνεταιρισμό ΠΙΝΔΟΣ οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται να δουλεύουν 2 ώρες την ημέρα πέραν του ωραρίου χωρίς πληρωμή και για άδεια τους δίνουν μόνο 5 μέρες για το 2008 και 5 μέρες για το 2009.
Τέλος οι εργαζόμενοι στον εργοστάσιο Καρυπίδη παρέμεναν απλήρωτοι για μήνες. Αποφάσισαν, όμως, τους τελευταίους μήνες να προχωρήσουν σε κινητοποιήσουν και να διεκδικήσουν τα λεφτά τους. Και για το λόγο αυτό σήμερα δικαιώθηκαν. Μετά από πολύμηνου αγώνες και αφού κατάφεραν να αντιμετωπίσουν την τρομοκρατία από πλευράς της διοίκησης του εργοστασίου, αλλά και των κρατικών μηχανισμών, που προσπάθησαν με μηνήσεις, απολύσεις ακόμα και την επέμβαση ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας εναντίων στους εργαζομένους που διεκδικούσαν τα δεδουλευμένα τους, κατάφεραν με την κήρυξη απεργίας από την πλευρά του σωματίου να αναγκάσουν τη διοίκηση να τα πάρει όλα πίσω, αποσύροντας τις μηνήσεις, ακυρώνοντας τις απολύσεις, και πληρώνοντας τα χρήματα που τους χρώσταγε.Στον αγώνα αυτό οι εργαζόμενοι του Καρυπίδη ήταν μόνοι. Βουλευτές νομαρχιακοί και δημοτικοί σύμβουλοι, ακόμα και η ηγεσία του εργατικού κέντρου και οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, τους γύρισαν την πλάτη. Το ΠΑΜΕ από την άλλη παρά το γεγονός ότι στήριξε τον αγώνα τους επέμεινε στην τακτική του απομονωτισμού και ακόμη και όταν το εργατικό κέντρο πιέστηκε να βάλει απεργία με τον όρο της κοινής πορείας, επέλεξε να μη γίνει η απεργία προκειμένου να κάνει χωριστή πορεία.
Η ενότητα και αποφασιστικότητα των εργαζομένων και η επιμονή τους στις κινητοποιήσεις και στο δρόμο του αγώνα μέχρι την τελική νίκη, αποδείχτηκε αρκετή. Δείχνει το δρόμο και στους υπόλοιπους εργαζομένους και καταδεικνύει και σήμερα η ταξική πάλη παραμένει επίκαιρη και αυτή είναι που τελικά καθορίζει τους όρους και τις συνθήκες της εργασίας και της ζωής μας.
Καλούμε όλους τους εργαζομένους να συσπειρωθούν στα σωματεία τους και να παλέψουν μέσα από αυτά για τα δικαιώματά τους.Σήμερα περισσότερο από ποτέ φαντάζει πιο επιτακτικός και ο συντονισμός των σωματείων αυτών για την καλύτερη αντιμετώπιση της επίθεσης που επιχειρούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου