Προϋπολογισμός λιτότητας

Προϋπολογισμός λιτότητας για τους εργαζόμενους είναι το πρώτο, ουσιαστικά, οικονομικό δείγμα γραφής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Στο όνομα των ελλειμμάτων, της κρίσης και με το μπαμπούλα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για πάσα χρήση προσπαθούν να πείσουν τους εργαζόμενους για το «μονόδρομο» μιας τέτοιας σκληρής και αντιλαϊκής πολιτικής.Για άλλη μια φορά οι εργαζόμενοι θα κληθούν να πληρώσουν τα βάρη της κρίσης και τα ελλείμματα που δημιούργησαν το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις τους. 

 Οι «αυξήσεις» σε μισθούς και συντάξεις στο δημόσιο αποδεικνύονται κοροϊδία αφού τα 20 Ευρώ μικτά το μήνα, κατά μέσο όρο,  μόνο τέτοια είναι. Για πολλοστή φορά οι εργαζόμενοι υφίστανται την εκμετάλλευση στην πλάτη τους γινόμενοι το θύμα τόσος την ανάπτυξή τους όσο και στην κρίση τους. Η αύξηση των έμμεσων φόρων σε καύσιμα, ποτά και τσιγάρα από τον Ιανουάριο του 2010 στην οποία  προχωρεί το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης είναι σε κάθε περίπτωση είναι άδικο μέτρο, καθώς οι έμμεσοι φόροι επιβαρύνουν το σύνολο του πληθυσμού ανεξαρτήτως εισοδήματος και κυρίως πλήττουν τους έχοντες χαμηλά ή μεσαία εισοδήματα. Οι περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, πέρα από τον εντυπωσιασμό με τα αυτοκίνητα και τη γραφική ύλη… είναι στην ουσία περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι, οι νέοι και οι άνεργοι. Ακόμα και αυτό το 1δις στην παιδεία που χιλιοδιαφημίζεται δεν πηγαίνει στους μισθούς των εκπαιδευτικών ή σε αύξηση των πραγματικών δαπανών για τις ανάγκες στα σχολεία, αλλά στην υπηρέτηση της νέας αντιδραστικής μεταρρύθμισης που προετοιμάζουν για την εκπαίδευση, με την αξιολόγηση – επιμόρφωση – συμμόρφωση, τα ολοήμερα πάρκινγκ για όλα τα παιδιά κ.λπ

Όσο για  το περίφημο επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης, που η  κυβέρνηση, μετά την κλειστή σύσκεψη με τον ΣΕΒ και σε συνεννόηση μαζί του, εμφανίζει ως κοινωνική πολιτική δεν είναι τίποτε άλλο από  ελεημοσύνη του μισού κουλουριού κατά μέσο όρο την ημέρα, που «προσφέρουν» οι 307 μεγάλες επιχειρήσεις στους εξαθλιωμένους, με αντάλλαγμα να εισπράξουν ακόμα περισσότερα κέρδη από τη μεγαλύτερη ληστεία του λαϊκού εισοδήματος. Αυτό θα γίνει, με την αντεργατική θύελλα στο ασφαλιστικό-εργασιακό, που είναι έτοιμη και προαποφασισμένη.

Οι εργαζόμενοι, οι νεολαίοι, οι άνεργοι  δεν πρέπει να αποδεχθούν τη φτώχεια ως σταθερό και μόνιμο φαινόμενο και ότι κοινωνική πολιτική είναι τα ψίχουλα για τα πιο εξαθλιωμένα τμήματα. Ευθύνες  έχει και ο υποταγμένος, κυβερνητικός συνδικαλισμός ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ που αποδεχόμενοι την κεντρική λογική των ελλειμμάτων και της ανάπτυξης αφήνουν τους εργαζόμενους έρμαια στην επίθεση κυβέρνησης – ΝΔ – Ε.Ε – κεφαλαίου.

Μέσα από τους αγώνες τους, τη μοναδική κοινωνική εργατική αντιπολίτευση σήμερα διεκδικώντας:

- Ανατροπή  της εισοδηματικής πολιτικής, της λιτότητας, της ακρίβειας, της ελαστικής εργασίας και των  ιδιωτικοποιήσεων. Για να σταματήσει ο ληστρικός ρόλος των τραπεζών.

- Απαγόρευση των απολύσεων.

- 1.400 ευρώ κατώτατο μισθό - Καμιά μείωση των δημόσιων δαπανών για να πληρωθεί το ληστρικό «δημόσιο χρέος». Ριζική μείωση του χρόνου εργασίας.

- Εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό έλεγχο.

- Προστασία των ανέργων, επίδομα ανεργίας ίσο με το βασικό μισθό που διεκδικούμε, για όλο το διάστημα της ανεργίας, χωρίς   προϋποθέσεις. Παραγραφή των δανείων τους, πλήρης υγειονομική κάλυψη, να μετρά ως συντάξιμος ο χρόνιος της ανεργίας.   

- Αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου.