Ποιος θα φαντάζονταν 37 χρόνια πριν ότι μια χούφτα φοιτητών θα κατάφερνε με την κατάληψη του πολυτεχνείου να ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου για μια από τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις που έχουν γίνει στην ιστορία του κινήματος στην Ελλάδα. Θα αποτελούσε την αρχή του τέλους για μια δικτατορία η οποία μέχρι τότε φαίνονταν πανίσχυρη ή τουλάχιστον κανείς δεν είχε τολμήσει να αμφισβητήσει την κυριαρχία της. Ποιος θα φανταζόταν ότι το μήνυμα του πολυτεχνείου και η κινητοποίηση των φοιτητών αυτών θα παρέμεναν ακόμη ενεργά 37 χρόνια μετά.
Κι για άλλη μια χρονιά φέτος καλούμαστε να γιορτάσουμε την επέτειο αυτή. Μια επέτειος, όμως, που μόνο επετειακά χαρακτηριστικά δε μπορεί να έχει σήμερα. Πολλές φορές λέμε ότι αποτελεί τη γιορτή της δημοκρατίας. Για ποια δημοκρατία, όμως, μιλάμε σήμερα. Τη δημοκρατία εκείνη που αναιρεί κατακτήσεις και δικαιώματα των εργαζομένων που κερδίθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα. Τη δημοκρατία που μειώνει μισθούς και συντάξεις από το λαό, τους καλεί να πληρώσουν όλο και περισσότερους φόρους, την ίδια στιγμή που μειώνει τους φόρους για τους επιχειρηματίες και το κεφάλαιο. Τη δημοκρατία εκείνη που συνεχώς αυξάνει τις δυνάμεις καταστολής ώστε να καταστέλλει τις όποιες αντιδράσεις υπάρχουν στην εφαρμοζόμενη πολιτική. Τη δημοκρατία εκείνη που κηρύσσει σχεδόν κάθε απεργία παράνομη και καταχρηστική. Τη δημοκρατία εκείνη που η ψήφος του 18% του εκλογικού σώματος είναι αρκετή για να δώσει εντολή συνέχισης της ίδιας πολιτικής στο κυβερνών κόμμα, όπως προσπαθούν να μας πείσουν τα ΜΜΕ
Μια δημοκρατία που για να εφαρμόσει αυτή την αντιλαϊκή πολιτική δε διστάζει να εκχωρήσει και κυριαρχικά δικαιώματα στο ξένο κεφάλαιο. Δε διστάζει να υπογράφει μνημόνια και να παραχωρεί την άσκηση της οικονομικής μας πολιτικής στην ΕΕ την ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Μας καλεί σήμερα να πληρώσουμε ένα χρέος για το οποίο κανείς από εμάς δεν έχει ευθύνη. Το δημιούργησαν οι πολυεθνικές εταιρίες που έχουν καταληστεύσει τον ελληνικό πλούτο. Ένα χρέος που ο ελληνικός λαός το έχει ήδη πληρώσει 2 και 3 φορές αλλά λόγω των ληστρικών τόκων που μας επιβάλλονται συνεχώς αυξάνεται. Η Γερμανική Siemens είναι αυτή που έχει κλέψει εκατομμύρια ευρώ από τον ελληνικό λαό και οι Γερμανοί είναι αυτή που μας ζητάνε τώρα να πληρώσουμε και τους τόκους για τα λεφτά που μας έκλεψαν και για το λόγο αυτό επιβάλλουν αυστηρότερους όρους επιτήρησης.
Απέναντι σε όλη αυτή την κατάσταση είναι καιρός ο ελληνικός λαός να καταλάβει ότι η δύναμή του βρίσκεται στην ενότητά του και στη δυνατότητά του να διεκδικήσει μαζικά και μαχητικά αυτά που του ανήκουν. Με ένα πλαίσιο πάλης που θα μπορεί να πατάει στις ανάγκες και να δίνει διέξοδο στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Βασικός στόχος πρέπει να είναι η ανακατανομή του πλούτου, κάτι που περιλαμβάνει την ανατροπή του μνημονίου και της εφαρμοζόμενης πολιτικής απαιτώντας αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις που θα παρέχουν αξιοπρεπές εισόδημα ακόμα και για τον πιο χαμηλόμισθο εργαζόμενο. Μια πολιτική που θα παρέχει επαρκής συνθήκες διαβίωσης σε όλους τους ανέργους και θα φορολογεί τα μεγάλα κεφάλαια αντί για τα προϊόντα πρώτης ανάγκης. Που διεκδικεί τη μονιμότητα των εργαζομένων σε όλους τους τομείς μέσω της απαγόρευσης των απολύσεων αντί για την κατάργησή της και στον δημόσιο τομέα. Η απαίτηση για παύση πληρωμών και διαγραφής του χρέους αποτελεί από τη μια τη μόνη βιώσιμη λύση για την ελληνική οικονομία και από την άλλη δείγμα αξιοπρέπειας του ελληνικού λαού. Κάτι τέτοιο βέβαια απαιτεί την απεμπλοκή της χώρας από ΕΕ και ΝΑΤΟ και την απεξάρτησή της από το ευρώ.
Είναι σαφές ότι η πρόταση αυτή δεν απευθύνεται κατά κύριο λόγο στους διαχειριστές της εξουσίας σήμερα. Απευθύνεται πρώτα απ’ όλα στο λαϊκό κίνημα για να την υιοθετήσει και να την διεκδικήσει μέσα από μαζικούς ανυποχώρητους αγώνες. Στο παραπάνω πλαίσιο καλούμε όλο τον κόσμο των Ιωαννίνων να συμμετάσχει και στη διαδήλωση του πολυτεχνείου. Μια κινητοποίηση που το σύνθημα ψωμί – παιδεία – ελευθερία φαντάζει τόσο επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε από το 74 και μετά. Ας αποτελέσει η κινητοποίηση αυτή την αρχή μιας σειράς κινητοποιήσεων με αποκορύφωμα την απεργία στις 15 Δεκέμβρη και μετά. Ας βροντοφωνάξουμε «να γίνει της Γαλλίας», να συντονίσουμε τη δράση όλων των κλαδικών αντιστάσεων που υπάρχουν σε μια κατεύθυνση να μπλοκάρουμε τη λειτουργία του κράτους μέχρι να ανατραπεί αυτή η πολιτική. Ας κάνουμε το φετινό Δεκέμβρη πιο θερμό και από αυτό του 2008 και με πιο συγκεκριμένους στόχους και αιτήματα.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου