Μα τον Αι Γιώργη που μεθαυρίο γιορτάζει, τι αλήθεια εκλέξαμε πριν απο λίγο και καιρό στις τοπικές εκλογές; Νομικούς σύμβουλους που ανά δήμαρχο βγάζουν την μια ή την άλλη γνωμάτευση, δικαιολογώντας την μια ή την άλλη πολιτική και κομματική στάση;
Ή διαχειριστές των συμφωνιών και των αποφάσεων του Ελληνικού κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ που κάνει τους φτωχούς, φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους, στο όνομα της όποιας ανάπτυξης που δεν είναι τίποτε άλλο από το να χαρίζεται δημόσια περιουσία και κοινόχρηστοι χώροι στο κεφάλαιο;
Θεωρητικά πάντως εκλέξαμε δημοτικούς άρχοντες που θα ναι στην πρώτη γραμμή των αγώνων για να αντιμετωπιστούν τα λαϊκά προβλήματα. Άρχοντες που δεν θα λογαριάζουν μια για να τα αντιμετωπίσουν, βάζοντας τα με τα μεγάλα συμφέροντα.
Και αν αυτό σας φαντάζει τρελό, δεν είναι και τόσο!!! Υπήρχαν και υπάρχουν αυτοί οι δημοτικοί άρχοντες που στέκονται στο ύψος των περιστάσεων. Χτες ο Χ. Κορτζίδης ο Δήμαρχος Ελληνικού, σήμερα ο Απ. Γκλέτσος, ο Δήμαρχος Στυλίδας και αύριο ίσως κάποιος άλλος. Δημοτικοί άρχοντες που δεν φοβούνται να πάνε και φυλακή για να αντιμετωπίζουν τις λαϊκές ανάγκες.
Είναι τέτοιος υφής δημοτικός άρχοντας ο νέος δήμαρχος Ιωαννίνων; Δεν νομίζουμε και αυτό δεν έχει να κάνει τόσο με το συγκεκριμένο άνθρωπο αλλά με τις δυνάμεις που τον στηρίζουν. Καμία λοιπόν εμπιστοσύνη, ούτε στο παλαιό δήμαρχο που έπαιξε με τις ανάγκες των συμβασιούχων, κρατώντας τους όμηρους, ούτε και με το νέο που νίπτει τα χέρια του, στέλνοντας την «μπάλα στην εξέδρα».
Αδιέξοδα στο να αντιμετωπιστούν τα λαϊκά προβλήματα όπως είναι το ζήτημα των συμβασιούχων δεν υπάρχουν!!!! Η λύση είναι ξεκάθαρη: Άμεση μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και ταυτόχρονα νέες προσλήψεις καλύπτοντας τις αυξημένες ανάγκες του διευρυμένου Δήμου Ιωαννίνων.
Για αυτό το λόγο το εργατικό κίνημα, οι συμβασιούχοι του Δήμου πρέπει να δυναμώσουν και να συνολικοποιήσουν το αγώνα τους. Οι αγώνες των Σενεγαλέζων και του Ατλάντικ έδειξαν πως μπορεί να νικήσουν: Αφού πρώτα με βάση ένα συνολικό πολιτικό περίγραμμα και ενωτική ταξική γραμμή απαντιέται με εργατικό εκβιασμό ο εκβιασμός του κεφαλαίου και των αντιπροσώπων του, τότε ανακαλύπτονται και οι νομικές φόρμουλες.
Δυστυχώς η ευτυχώς νόμιμο και ηθικό δεν ταυτίζονται. Νόμιμο συνήθως είναι ότι συμφέρει τις κυρίαρχες τάξεις και ηθικό, όχι ότι δικαιολογεί την αστική και μικροαστική υποκρισία, αλλά ότι δυναμώσει την πάλη των εργαζόμενων για την χειραφέτηση τους, τον αγώνα για μια καλύτερη κοινωνία.
Είναι στο χέρι των εργαζόμενων και των συλλογικών τους φορέων: σωματείων, συντονιστικών, επιτροπών αγώνα, επιτροπών ανέργων με ενα τρόπο δυναμικό, ταξικό και άμεσο- καταλήψεις χώρων, δρόμων, δημαρχείων, απεργίες και διαδηλώσεις- να επιβάλουν την ατζέντα τους: Αύξηση μισθών, μείωση ωρών εργασίας ως μέθοδο και δρόμο για να βγούμε απο την κρίση.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου