Ναι από μια άποψη η μάχη της
«ΔΩΔΩΝΗΣ» μοιάζει κατά πολύ με την απεργιακή μάχη των εργαζόμενων στην
χαλυβουργική. Και ναι η «ΔΩΔΩΝΗ» μπορεί να γένει η «χαλυβουργική» της Ηπείρου. Μια
νικηφόρα μάχη ενάντια στην χούντα κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ
Αρκεί εμείς οι εργαζόμενοι
και οι κτηνοτρόφοι να δράσουμε ενιαία και μαχητικά, όπως κάνουμε τα τελευταία
20 χρόνια. Προκαλώντας τριγμούς και ρωγμές στο χουντικό μνημονιακό οικοδόμημα
της κυβέρνησης Παπαδήμου-ΔΝΤ-ΕΕ-ΣΕΒ.
Θα είναι μια νικηφόρα μάχη
που θα δώσει μεγάλη ελπίδα στους εργαζόμενους και στους κτηνοτρόφους, μια μάχη
που θα περισώσει τον πρωτοβάθμιο παραγωγικό ιστό και όχι μονάχα της περιοχής
μας.
Γιατί όσο και αν σας
φαίνεται ακραίο, οι τιμές που δίνει η ΔΩΔΩΝΗ στους παραγωγούς είναι η βάση, το μέτρο για τις τιμές που θα κυμανθούν
οι τιμές των παραγωγών σε ολάκαιρη την
χώρα. Ιδιαίτερα σε μια στιγμή που οι
γαλακτοβιομηχανίες στην υπόλοιπη Ελλάδα
έχουν επιβάλει μείωση των τιμών προς τους παραγωγούς πρόβειου και ζητάνε με πιεστικό τρόπο μείωση τιμών στο
αγελαδινό, κρατώντας όμως τιμές στο
τελικό καταναλωτή πολύ ψηλά, υπερβολικά ψηλά..Ενώ το ψηλό κόστος παραγωγής για
τους κτηνοτρόφους μειώνει την παραγωγή γάλακτος, ιδιαίτερα του αγελαδινού. Αυξάνοντας το διατροφικό πρόβλημα
εξαιτίας της κρίσης. Πόσο ακόμη πιο άσχημα θα ήταν τα πράγματα αν δεν υπήρχε η
ΔΩΔΩΝΗ
Επίσης το ότι ακόμη η ΔΩΔΩΝΗ πληρώνει τους εργαζόμενους
της και σχετικά καλά σε μια στιγμή που η
πλειοψηφία των εργοδοτών έχει κηρύξει στάση πληρωμών αποτελεί ένα αγκάθι που
χαλάει την πιάτσα για τα ντόπια και ξένα αφεντικά που θέλουν να μετατρέψουν τους εργαζόμενους σε
δουλοπάροικους…
Αποδεικνύοντας πως ο
σημερινός κρατικοσυνεταιριστικός χαρακτήρας της δεν αποτελεί σίγουρα το παραγωγικό
πρότυπο σε μια κοινωνία που θα κινείται στις ράγες του σοσιαλιστικού
μετασχηματισμού.. Λειτουργεί όμως περισσότερο προς όφελος των παραγωγών και των
εργαζομένων σε σχέση με τις αρχές της ελεύθερης οικονομίας και του
νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού.
Από την άλλη πλευρά όμως θα
πρέπει να παραδεχτούμε και να το παραδεχτούν και όσες δυνάμεις σφυρίζουν
κλέφτικα πως αποτελεί το μοναδικό
εχέγγυο για να διατηρηθούν κάποια στοιχειώδη πράγματα σε σχέση με τις τιμές των
παραγωγών και τα εργατικά δικαιώματα.
Και το επαναλαμβάνουμε για
να το εμπεδώσουμε: Αυτό κτυπάει άσχημα
σε μια εποχή που τα δικαιώματα των εργαζόμενων και της φτωχομεσαίας αγροτιάς
δέχονται ολομέτωπη επίθεση… Ενώ αυτός ο εν λόγω κρατικοσυνεταιριστικός
χαρακτήρας επιβεβαιώνει το δίκαιο των αντικαπιταλιστικών προτάσεων μας για
κρατικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων
παραγωγικών μονάδων που θα λειτουργούν κάτω από εργατικό έλεγχο…
Φυσικά εντασσόμενο σε ένα γενικότερο πλαίσιο μιας
πολιτικής που θα συνοδεύεται από τη διαγραφή του χρέους της χώρας, την
εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων, την αναδιανομή του
εισοδήματος, την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ. Συντάσσοντας τις δυνάμεις του
αγώνα σε ένα αγωνιστικό μέτωπο, ρήξης και ανατροπής.
Με το κρατικοσυνεταιριστικό
χαρακτήρα της εταιρίας να αποτελεί πρότυπο
μιας παραγωγικά δημοκρατικής ανασυγκρότησης του τόπου, όπου το πρώτο και το
τελευταίο λόγο, θα τον έχουν οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι και η φτωχομεσαία
αγροτιά.
Οποιαδήποτε απόπειρα να
αλλάξει ο κρατικοσυνεταιριστικός χαρακτήρας της εταιρίας αποτελεί
ιδιωτικοποίηση. Οι γραφειοκράτες των ενώσεων ας κοιτάξουν τα δικά τους μαγαζιά.
Ας κοιτάξουν να πληρώσουν τους εργαζόμενους τους σε ΠΙΝΔΟ, ΕΑΣ Πρέβεζας, ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ,
ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟΣ ΑΡΤΑΣ… Ας αναλογιστούν το πόσο κακό έκανε η γραφειοκρατική
κομματική διαχείριση στις επιχειρήσεις τους..Ας αναλογιστούν το Σ/Μ «Ένωση» που
το ξεπούλησαν στον Αρβανιτίδη.
Ο εχθρός ετοιμάζεται το ίδιο πρέπει να πράξουμε και μείς. Και σε
αντίθεση με ότι λένε η μάχη δεν έχει χαθεί όπως δεν έχει χαθεί εδώ και 20
χρόνια συνεχών προσπαθειών να ιδιωτικοποιηθεί…
Καμία γκρίνια, καμία
ηττοπάθεια, όπως τους σταματήσαμε 20 χρόνια τώρα, διασπώντας τους «πάνω», θα
τους σταματήσουμε και τώρα. Και όχι μόνο τους σταματήσαμε αλλά βάλαμε το χεράκι
μας για να οικοδομηθεί μια άλλου τύπου συνείδηση για το κοινωνικο χαρακτήρα της
εταιρίας. Μια συνείδηση που έχει κερδίσει την συντριπτική πλειοψηφία των
ηπειρωτών, για αυτό και η ιδιωτικοποίηση της δεν είναι ένα εύκολο εγχείρημα και
θα χυθεί αίμα για να περάσει. Ναι αυτό
κατάφερε το αγωνιστικό μέτωπο των εργαζόμενων-κτηνοτρόφων και αλληλεγγυών
πολιτικών δυνάμεων.
Τώρα όλοι και πάλι στις επάλξεις του αγώνα για να
ξαναφάνε τα μούτρα τους τροικανοί- μνημονιακοι, τραπεζίτες και γραφειοκράτες
των ενώσεων. Ταυτόχρονα όμως χαιρετίζουμε ένθερμα
οποιαδήποτε απόπειρα να στηριχτεί ο αγώνας των εργαζόμενων και των κτηνοτρόφων.
Όπως είναι η επιλογή της Πανηπειρωτικής ομοσπονδίας να βραβεύσει τους
εργαζόμενους και τους κτηνοτρόφους της ΔΩΔΩΝΗΣ στην ετήσια κοπή της πίτας της
στις 5 Φλεβάρη. Ενώ στα πλαίσια της προετοιμασίας για την τελική μάχη της
«ΔΩΔΩΝΗΣ» την Δευτέρα υπάρχει πανεργατική σύσκεψη με την συμμέτοχη των
εργαζομένων στο ΕΚΙ στις 12 το πρωί…
Ιωάννινα 27-1-12
ΑΝΤΑΡΣΥΑ
ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου