ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
2. Η ενίσχυση της Αριστεράς, η μεγαλύτερη από το 1958, είναι καρπός της συσσωρευμένης οργής και αγανάκτησης από τις πολιτικές των μνημονίων, των αγώνων που αναπτύχθηκαν το προηγούμενο διάστημα. Οι πανεργατικές απεργίες, οι καταλήψεις, το Σύνταγμα και οι πλατείες, οι χιλιάδες μικροί και μεγάλοι αγώνες, αυτός ο πανεργατικός – παλλαϊκός ξεσηκωμός ενάντια στην βαρβαρότητα των Μνημονίων, εκφράστηκε και εκλογικά, οδηγώντας πάνω από δύο εκατομμύρια ψηφοφόρους προς τα αριστερά. Το μήνυμα της κάλπης δίνει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στους εργαζόμενους και όλο το λαό για να κλιμακώσουν τους αγώνες και να ξηλώσουμε τα Μνημόνια, τις Τρόικες και το χρεοκοπημένο σύστημά τους.
3. Τα Μνημόνια, οι νόμοι και οι πολιτικές που το συνοδεύουν, οι επιλογές της ΕΕ, του ΔΝΤ και του κεφαλαίου έχουν πλέον οριστικά απονομιμοποιηθεί. Παρά την όποια μεταμφίεσή του, κανένα μέτρο από αυτά που ψηφίστηκαν στο όνομά του δεν πρέπει να εφαρμοστεί. Κανένα νέο μέτρο δεν πρέπει να παρθεί. Καμιά κυβέρνηση που να εφαρμόζει αυτήν την πολιτική δεν πρόκειται να γίνει ανεκτή. Δεν περιμένουμε τις διεργασίες για τον σχηματισμό της όποιας κυβέρνησης. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί τους εργαζόμενους σε αγώνες τώρα για να στηρίξουν τα δικαιώματά τους και να ανατραπεί τώρα, ο μνημονιακός εφιάλτης και η πολιτική κυβερνήσεων, ΕΕ, ΔΝΤ, κεφαλαίου, με πρώτο βήμα την μάχη για να μην καταργηθεί καμιά κλαδική σύμβαση μετά τις 15 Μάη, σύμφωνα με τις προβλέψεις της δανειακής σύμβασης.
4. Η διαδικασία των διερευνητικών εντολών δεν πρέπει να παγιδέψει την Αριστερά σε οποιαδήποτε πρόταση για “οικουμενική κυβέρνηση εθνικής ενότητας”, κυβέρνηση δηλαδή που στόχο θα έχει την συνέχιση της λεηλασίας των εργαζόμενων στο όνομα της “σταδιακής απαγκίστρωσης ή επαναδιαπραγμάτευσης” των Μνημονίων. Κάθε απόπειρα σχηματισμού κυβέρνησης στην βάση της πολιτικής του Μνημονίου (ανοιχτά ή συγκαλυμμένα) και της δανειακής σύμβασης για την εφαρμογή των αντεργατικών και αντιλαϊκών τους μέτρων συνιστά πραξικόπημα και θα σαρωθεί από την λαϊκή εξέγερση. Σε περίπτωση που τέτοια σχέδια ευοδωθούν, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί όλο τον λαό και όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς να οργανώσουν παλλαϊκό ξεσηκωμό, με συγκεντρώσεις στις πλατείες και γενική απεργία, προκειμένου να ακυρωθεί η αντιλαϊκή επιβολή.
Η οποιαδήποτε συμμετοχή της αριστεράς σε κυβέρνηση κάτω από τον έλεγχο και μέσα στα όρια της τρόικα, της ΕΕ, των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων, με επαναδιαπραγμάτευση και όχι ριζική ανατροπή και καταγγελία των δανειακών συμβάσεων, των μνημονίων και των ασφυκτικών ορίων που θέτουν «το σύμφωνο για το ευρώ» και η γενικότερη πολιτική της ΕΕ, θα την οδηγήσει αργά ή γρήγορα, σε ενσωμάτωση και ήττα. Θα διαψεύσει τις λαϊκές προσδοκίες και ελπίδες. Η Αριστερά πρέπει να στοχεύει στην διεκδίκηση της πολιτικής και κυβερνητικής εξουσίας, από ένα ανατρεπτικό πολιτικό και κοινωνικό κίνημα. Με θεσμούς λαϊκής εξουσίας και εργατικού ελέγχου, με σύνδεση του ερωτήματος της κυβερνητικής εξουσίας με μια σύγχρονη επαναστατική στρατηγική, με ρήξη με το κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό, το εργατικό και λαϊκό κίνημα ικανό να επιβάλει τη δική του εξουσία και κυβέρνηση.
Το
Πανελλαδικό Συντονιστικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συνεδρίασε για τα αποτελέσματα των
εκλογών και την πολιτική κατάσταση που διαμορφώνεται στη βάση της εισήγησης που
κατατέθηκε από την Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή. Μετά από πλούσια συζήτηση,
όπου παρουσιάστηκαν και αποφάσεις και απόψεις τοπικών και κλαδικών επιτροπών,
πήρε την ακόλουθη απόφαση:
1.
Το εκλογικό
αποτέλεσμα αποτελεί μια σημαντική νίκη του λαού που επιφύλαξε μια συντριπτική
ήττα στο «μαύρο μέτωπο» του Μνημονίου και στράφηκε κατά κύριο λόγο προς την Αριστερά.
Ταυτόχρονα ενισχύθηκαν συντηρητικές δυνάμεις με μια δήθεν «αντιμνημονιακή»
ρητορεία (Ανεξάρτητοι Έλληνες). Ιδιαίτερα επικίνδυνη εξέλιξη συνιστά η
άνοδος των νεοναζί της Χρυσής Αυγής που με την στήριξη κέντρων του συστήματος
εκμεταλλεύτηκε την απελπισία και τη σύγχυση ανθρώπων του λαού, ενισχύθηκε από
την ρατσιστική πολιτική ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ και πρόβαλε δημαγωγικά ένα
«αντισυστημικό» προσωπείο.
2. Η ενίσχυση της Αριστεράς, η μεγαλύτερη από το 1958, είναι καρπός της συσσωρευμένης οργής και αγανάκτησης από τις πολιτικές των μνημονίων, των αγώνων που αναπτύχθηκαν το προηγούμενο διάστημα. Οι πανεργατικές απεργίες, οι καταλήψεις, το Σύνταγμα και οι πλατείες, οι χιλιάδες μικροί και μεγάλοι αγώνες, αυτός ο πανεργατικός – παλλαϊκός ξεσηκωμός ενάντια στην βαρβαρότητα των Μνημονίων, εκφράστηκε και εκλογικά, οδηγώντας πάνω από δύο εκατομμύρια ψηφοφόρους προς τα αριστερά. Το μήνυμα της κάλπης δίνει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στους εργαζόμενους και όλο το λαό για να κλιμακώσουν τους αγώνες και να ξηλώσουμε τα Μνημόνια, τις Τρόικες και το χρεοκοπημένο σύστημά τους.
3. Τα Μνημόνια, οι νόμοι και οι πολιτικές που το συνοδεύουν, οι επιλογές της ΕΕ, του ΔΝΤ και του κεφαλαίου έχουν πλέον οριστικά απονομιμοποιηθεί. Παρά την όποια μεταμφίεσή του, κανένα μέτρο από αυτά που ψηφίστηκαν στο όνομά του δεν πρέπει να εφαρμοστεί. Κανένα νέο μέτρο δεν πρέπει να παρθεί. Καμιά κυβέρνηση που να εφαρμόζει αυτήν την πολιτική δεν πρόκειται να γίνει ανεκτή. Δεν περιμένουμε τις διεργασίες για τον σχηματισμό της όποιας κυβέρνησης. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί τους εργαζόμενους σε αγώνες τώρα για να στηρίξουν τα δικαιώματά τους και να ανατραπεί τώρα, ο μνημονιακός εφιάλτης και η πολιτική κυβερνήσεων, ΕΕ, ΔΝΤ, κεφαλαίου, με πρώτο βήμα την μάχη για να μην καταργηθεί καμιά κλαδική σύμβαση μετά τις 15 Μάη, σύμφωνα με τις προβλέψεις της δανειακής σύμβασης.
4. Η διαδικασία των διερευνητικών εντολών δεν πρέπει να παγιδέψει την Αριστερά σε οποιαδήποτε πρόταση για “οικουμενική κυβέρνηση εθνικής ενότητας”, κυβέρνηση δηλαδή που στόχο θα έχει την συνέχιση της λεηλασίας των εργαζόμενων στο όνομα της “σταδιακής απαγκίστρωσης ή επαναδιαπραγμάτευσης” των Μνημονίων. Κάθε απόπειρα σχηματισμού κυβέρνησης στην βάση της πολιτικής του Μνημονίου (ανοιχτά ή συγκαλυμμένα) και της δανειακής σύμβασης για την εφαρμογή των αντεργατικών και αντιλαϊκών τους μέτρων συνιστά πραξικόπημα και θα σαρωθεί από την λαϊκή εξέγερση. Σε περίπτωση που τέτοια σχέδια ευοδωθούν, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί όλο τον λαό και όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς να οργανώσουν παλλαϊκό ξεσηκωμό, με συγκεντρώσεις στις πλατείες και γενική απεργία, προκειμένου να ακυρωθεί η αντιλαϊκή επιβολή.
Η οποιαδήποτε συμμετοχή της αριστεράς σε κυβέρνηση κάτω από τον έλεγχο και μέσα στα όρια της τρόικα, της ΕΕ, των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων, με επαναδιαπραγμάτευση και όχι ριζική ανατροπή και καταγγελία των δανειακών συμβάσεων, των μνημονίων και των ασφυκτικών ορίων που θέτουν «το σύμφωνο για το ευρώ» και η γενικότερη πολιτική της ΕΕ, θα την οδηγήσει αργά ή γρήγορα, σε ενσωμάτωση και ήττα. Θα διαψεύσει τις λαϊκές προσδοκίες και ελπίδες. Η Αριστερά πρέπει να στοχεύει στην διεκδίκηση της πολιτικής και κυβερνητικής εξουσίας, από ένα ανατρεπτικό πολιτικό και κοινωνικό κίνημα. Με θεσμούς λαϊκής εξουσίας και εργατικού ελέγχου, με σύνδεση του ερωτήματος της κυβερνητικής εξουσίας με μια σύγχρονη επαναστατική στρατηγική, με ρήξη με το κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό, το εργατικό και λαϊκό κίνημα ικανό να επιβάλει τη δική του εξουσία και κυβέρνηση.
5.
Θεωρούμε θετικό το γεγονός ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπερτριπλασίασε το ποσοστό της σε
σύγκριση με τις εθνικές εκλογές του 2009 - πολλαπλάσιο όλων των εκλογικών παρεμβάσεων της
επαναστατικής Αριστεράς σε βουλευτικές εκλογές από το 1974 μέχρι σήμερα.
Δείχνει ότι η επιτυχία των σχημάτων που υποστήριξε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις
αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010 δεν ήταν παροδική, αλλά ανταποκρίνεται σε ένα
πραγματικό ρεύμα ριζοσπαστικοποίησης μέσα στην κοινωνία. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ
πραγματοποίησε με το πρόγραμμά της μια μεγάλη εξόρμηση μέσα στον λαό.
Δούλεψε συστηματικά το πρόγραμμα και το περιεχόμενο του άλλου δρόμου, της
αντικαπιταλιστικής ανατροπής. Ήρθε σε επαφή με εκατοντάδες χιλιάδες
εργαζόμενους. Έδωσε τη μάχη κάτω από αντίξοες συνθήκες, κατά κανόνα αποκλεισμένη
από τα ΜΜΕ και στηριζόμενη αποκλειστικά στη συνεισφορά των μελών της. Η
μεγάλη αυτή εξόρμηση αποτελεί μια πολύ σημαντική παρακαταθήκη για την επόμενη
μέρα.
Ωστόσο, αναγνωρίζουμε ότι το
αποτέλεσμα είναι τελικά κατώτερο των προσδοκιών και των δυνατοτήτων. Δεν έγινε
κατορθωτό, παρά τα παραπάνω θετικά χαρακτηριστικά, να επηρεάσουμε ακόμη
αποφασιστικότερα το τεράστιο ρεύμα αποσκίρτησης απ’ την επιρροή του αστικού
δικομματισμού και να έχουμε ακόμα μεγαλύτερη άνοδο, καθώς τμήμα των εργαζόμενων
που είχε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην επιλογή του δεν έμεινε τελικά ανεπηρέαστο από
κοινοβουλευτικές αυταπάτες για δημιουργία μιας “κυβέρνησης της αριστεράς”, που
θα δώσει άμεση και χωρίς συγκρούσεις και ανατροπή λύση στα προβλήματα.
Θα χρειαστεί να συνεχίσουμε την προσπάθεια για να πείσουμε ότι για την αντιμετώπιση των πιο καυτών και άμεσων κοινωνικών προβλημάτων, δεν αρκούν οι «αντιμνημονιακές» απαντήσεις χωρίς έξοδο από το ευρώ, ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ και συνολικότερα ρήξη με το σύστημα που παράγει κρίσεις και μνημόνια. Ότι η πορεία σύγκρουσης με τους δανειστές και το κεφάλαιο δεν είναι ένας ανέμελος περίπατος, μια εύκολη νίκη που θα μας εξασφαλίσει μια «αριστερή κυβέρνηση», αλλά θα είναι μια δύσκολη, σκληρή πάλη που απαιτεί την κλιμάκωση του πολιτικού ταξικού αγώνα και την συγκρότηση από τα κάτω οργάνων πάλης των ίδιων των εργαζόμενων. Θα χρειαστεί να συνεχίσουμε την προσπάθεια ώστε ο ίδιος ο κόσμος του αγώνα, οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες που ριζοσπαστικοποιούνται, να συνδέσουν τους αγώνες τους με το πρόγραμμα της «αντικαπιταλιστικής ανατροπής», να ανιχνεύσουν με σύγχρονους όρους τη σοσιαλιστική και κομουνιστική προοπτική.
Μπορεί τα ποσοστά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να μην έσπασαν το φράγμα του 3% του καλπονοθευτικού εκλογικού νόμου, είναι όμως σημαντικά για να την καταγράψουν στην συνείδηση χιλιάδων αγωνιστών σαν μια προωθητική και ενωτική φωνή που συμβάλει στο δυνάμωμα του κινήματος και ολόκληρης της αριστεράς. Χαιρόμαστε μαζί με όλον αυτόν τον κόσμο για την άνοδο της αριστεράς, οργανώνουμε μαζί τις μάχες της επόμενης μέρας.
Θα χρειαστεί να συνεχίσουμε την προσπάθεια για να πείσουμε ότι για την αντιμετώπιση των πιο καυτών και άμεσων κοινωνικών προβλημάτων, δεν αρκούν οι «αντιμνημονιακές» απαντήσεις χωρίς έξοδο από το ευρώ, ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ και συνολικότερα ρήξη με το σύστημα που παράγει κρίσεις και μνημόνια. Ότι η πορεία σύγκρουσης με τους δανειστές και το κεφάλαιο δεν είναι ένας ανέμελος περίπατος, μια εύκολη νίκη που θα μας εξασφαλίσει μια «αριστερή κυβέρνηση», αλλά θα είναι μια δύσκολη, σκληρή πάλη που απαιτεί την κλιμάκωση του πολιτικού ταξικού αγώνα και την συγκρότηση από τα κάτω οργάνων πάλης των ίδιων των εργαζόμενων. Θα χρειαστεί να συνεχίσουμε την προσπάθεια ώστε ο ίδιος ο κόσμος του αγώνα, οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες που ριζοσπαστικοποιούνται, να συνδέσουν τους αγώνες τους με το πρόγραμμα της «αντικαπιταλιστικής ανατροπής», να ανιχνεύσουν με σύγχρονους όρους τη σοσιαλιστική και κομουνιστική προοπτική.
Μπορεί τα ποσοστά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να μην έσπασαν το φράγμα του 3% του καλπονοθευτικού εκλογικού νόμου, είναι όμως σημαντικά για να την καταγράψουν στην συνείδηση χιλιάδων αγωνιστών σαν μια προωθητική και ενωτική φωνή που συμβάλει στο δυνάμωμα του κινήματος και ολόκληρης της αριστεράς. Χαιρόμαστε μαζί με όλον αυτόν τον κόσμο για την άνοδο της αριστεράς, οργανώνουμε μαζί τις μάχες της επόμενης μέρας.
6.
Μετά και το αποτέλεσμα των εκλογών μπαίνουμε σε μια περίοδο κυβερνητικής
και πολιτικής αστάθειας. Οι δυνάμεις του συστήματος με την στήριξη του «διεθνούς παράγοντα»
δέχτηκαν ισχυρό πλήγμα, αλλά θα επιμείνουν στην προσπάθειά τους να ανατρέψουν
τους συσχετισμούς που αποτυπώθηκαν στο εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης του Μάη. Θα
αξιοποιήσουν σε αυτήν την κατεύθυνση κάθε μέσο. Από την πίεση στις δυνάμεις
της κοινοβουλευτικής αριστεράς για την συμμόρφωσή τους σε μια γραμμή
«διόρθωσης» των μνημονίων και της δανειακής σύμβασης εντός του ευρώ και της ΕΕ,
έως τους ανοικτούς εκβιασμούς, την απειλή της «χρεοκοπίας» και της πείνας, της
«εξόδου από το ευρώ», την αξιοποίηση της φασιστικής ακροδεξιάς. Το επόμενο
διάστημα θα είναι περίοδος κοινωνικής πόλωσης και όξυνσης της ταξικής πάλης,
όχι ανέμελων κυβερνητικών λύσεων.
Για να μην πισωγυρίσει η κατάσταση, για να πάει ένα βήμα μπροστά στον δρόμο των μεγάλων αγώνων και του αποτελέσματος της 6ης του Μάη απαιτείται, o λαός να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, με την ανάπτυξη ενός πολιτικού εργατικού και λαϊκού κινήματος και να επιβάλλει, εδώ και τώρα, την κατάργηση των μνημονίων, της δανειακής σύμβασης και των νόμων που τα συνοδεύουν, την διαγραφή του χρέους. Να επαναφέρει τους μισθούς και τις συντάξεις σε αξιοπρεπή επίπεδα. Να επιβάλλει την απαγόρευση των απολύσεων. Να αποτρέψει κάθε νέα ιδιωτικοποίηση και να αναιρέσει τις προηγούμενες, διεκδικώντας την εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο. Να διεκδικήσει αύξηση των δαπανών για παιδεία, υγεία. Να κλιμακώσει τα κινήματα ανυπακοής «δεν πληρώνω» μέχρι την οριστική κατάργηση των χαρατσιών, των διοδίων κλπ. Να επιβάλλει την απειθαρχία και την μη εφαρμογή των αντιλαϊκών αποφάσεων της ΕΕ -είτε περιέχονται στα Μνημόνια (ιδιωτικοποιήσεις, απελευθέρωση των αγορών κλπ), είτε όχι- την ακύρωση στην πράξη του Συμφώνου Δημοσιονομικής Σταθερότητας, την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ.
Για να μην πισωγυρίσει η κατάσταση, για να πάει ένα βήμα μπροστά στον δρόμο των μεγάλων αγώνων και του αποτελέσματος της 6ης του Μάη απαιτείται, o λαός να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, με την ανάπτυξη ενός πολιτικού εργατικού και λαϊκού κινήματος και να επιβάλλει, εδώ και τώρα, την κατάργηση των μνημονίων, της δανειακής σύμβασης και των νόμων που τα συνοδεύουν, την διαγραφή του χρέους. Να επαναφέρει τους μισθούς και τις συντάξεις σε αξιοπρεπή επίπεδα. Να επιβάλλει την απαγόρευση των απολύσεων. Να αποτρέψει κάθε νέα ιδιωτικοποίηση και να αναιρέσει τις προηγούμενες, διεκδικώντας την εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο. Να διεκδικήσει αύξηση των δαπανών για παιδεία, υγεία. Να κλιμακώσει τα κινήματα ανυπακοής «δεν πληρώνω» μέχρι την οριστική κατάργηση των χαρατσιών, των διοδίων κλπ. Να επιβάλλει την απειθαρχία και την μη εφαρμογή των αντιλαϊκών αποφάσεων της ΕΕ -είτε περιέχονται στα Μνημόνια (ιδιωτικοποιήσεις, απελευθέρωση των αγορών κλπ), είτε όχι- την ακύρωση στην πράξη του Συμφώνου Δημοσιονομικής Σταθερότητας, την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ.
Επιπλέον, είναι επίκαιρο όσο ποτέ το
αίτημα για απλή αναλογική.
Με άμεσες κινητοποιήσεις και
απεργίες ενάντια στην κατάργηση της «μετενέργειας» των συλλογικών συμβάσεων
εργασίας (15 Μάη), με λαϊκές συνελεύσεις στις πλατείες, με καταλήψεις χώρων
δουλειάς ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, με εργατική ανυπακοή στην εφαρμογή των
μέτρων και των νόμων του Μνημονίου. Μέσα από την ενίσχυση των οργάνων του ίδιου
του κινήματος, με τη δημοκρατία των γενικών συνελεύσεων, των απεργιακών
επιτροπών, των επιτροπών αγώνα, απέναντι στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, για
αγώνες και συνδικάτα όργανα της ταξικής πάλης, στα χέρια των εργαζόμενων. Να
ξαναθέσει τα θέματα του περιβάλλοντος: οι αγώνες του λαού στη Χαλκιδική
επαναφέρουν στο προσκήνιο το θέμα και καταδεικνύουν την άμεση επίδραση της
καπιταλιστικής κρίσης στο περιβάλλον.
Απαιτείται η οριστική
συντριβή των δυνάμεων του αστικού-μνημονιακού-φιλο-ΕΕ τόξου, η αποδυνάμωση των
συντηρητικών «δήθεν» αντιμνημονιακών δυνάμεων και η παραπέρα ενίσχυση της
αριστεράς και ειδικά της αντικαπιταλιστικής – επαναστατικής αριστεράς. Εκείνων
δηλαδή των δυνάμεων που δεν ταλαντεύονται ανάμεσα στην «επαναδιαπραγμάτευση» και
την καταγγελία των μνημονίων και της δανειακής σύμβασης, που θέτουν καθαρά το
θέμα της εξόδου από το ευρώ και την ΕΕ. Που προβάλλουν ότι υπάρχει άλλος
δρόμος, που οδηγεί στο πέρασμα της εξουσίας και του πλούτου στα χέρια των
εργαζόμενων, μέσα από την επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού και όχι μέσα
από την διαχείρισή του. Που δεν καλλιεργούν «κοινοβουλευτικές και κυβερνητικές
αυταπάτες» γιατί ξέρουν από την εμπειρία του κινήματος και των αγώνων του, ότι
η συμμετοχή της αριστεράς σε κυβερνήσεις εντός των ορίων του συστήματος (όπως
στην Ιταλία και την Γαλλία) οδηγεί γρήγορα στην καταστροφή και του κινήματος
και της ίδιας της αριστεράς. Απαιτείται η παραπέρα ενίσχυση της
αντικαπιταλιστικής – επαναστατικής αριστεράς που καλεί το εργατικό – λαϊκό
κίνημα να είναι ο πρωταγωνιστής που θα επιβάλει στον δρόμο το δίκιο του χωρίς
να περιμένει ούτε μια μέρα μέχρι να σχηματιστεί οποιαδήποτε κυβέρνηση. Με
ενωτικές πρωτοβουλίες δράσης μέσα στο κίνημα και όχι διασπαστικές λογικές που
κινδυνεύουν να υποτιμάνε την αριστερόστροφη διάθεση που υπάρχει. Που να καλούν
τον κόσμο να παλέψει εδώ και τώρα και όχι να τον εγκαλούν “να ψηφίσει σωστά”
στις επόμενες εκλογές.
7.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα επιμείνει το αμέσως επόμενο διάστημα στην πρότασή της για την
οικοδόμηση ενός αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής της επίθεσης.
Στο άμεσο ξεδίπλωμα των αγώνων. Στην ανάπτυξη όλων των οργάνων πάλης των
εργαζόμενων. Στο ενωτικό της κάλεσμα προς όλες τις δυνάμεις της αριστεράς να
συμβάλλουν επειγόντως σε αυτήν την κατεύθυνση. Πρώτο βήμα θα πρέπει να είναι η
λειτουργία πλατιών συνελεύσεων του μαχόμενου κόσμου του κινήματος και της
αριστεράς σε κάθε χώρο δουλειάς, νεολαίας, γειτονιάς, που θα οργανώσει την
κοινή δράση, την αλληλεγγύη, τον πλατύ διάλογο για το ποιο είναι το αναγκαίο
σήμερα πρόγραμμα διεξόδου από την μέγγενη της δανειακής σύμβασης, του
Μνημονίου, της κρίσης, ποιος και με ποιο τρόπο θα το επιβάλλει.
Την ίδια ώρα προωθούμε τη συγκρότηση ενός πλατιού ενωτικού μετώπου της αριστεράς και του εργατικού κινήματος που θα φράξει το δρόμο στη φασιστική απειλή και την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής κατά των μεταναστών και των αγωνιστών του κινήματος. Με άμεσες πρωτοβουλίες που να αποκαλύπτουν τον βαθιά «συστημικό» και αντιδραστικό, φιλο-ΕΕ και μνημονιακό ρόλο της «Χρυσής Αυγής», τις ναζιστικές αντιλήψεις της, να αποκαλύπτει την ψεύτικη «φιλολαϊκή» ρητορική της, να αποσυνθέτει την κοινωνική της βάση.
Την ίδια ώρα προωθούμε τη συγκρότηση ενός πλατιού ενωτικού μετώπου της αριστεράς και του εργατικού κινήματος που θα φράξει το δρόμο στη φασιστική απειλή και την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής κατά των μεταναστών και των αγωνιστών του κινήματος. Με άμεσες πρωτοβουλίες που να αποκαλύπτουν τον βαθιά «συστημικό» και αντιδραστικό, φιλο-ΕΕ και μνημονιακό ρόλο της «Χρυσής Αυγής», τις ναζιστικές αντιλήψεις της, να αποκαλύπτει την ψεύτικη «φιλολαϊκή» ρητορική της, να αποσυνθέτει την κοινωνική της βάση.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα απευθύνει άμεσα
κάλεσμα για τη συγκρότηση πρωτοβουλίας για την κοινή δράση στην αντιμετώπιση της φασιστικής απειλής, σε όλες
τις κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις του εργατικού κινήματος και της
αριστεράς (συμπεριλαμβανομένων του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ) σε κεντρικό και τοπικό
επίπεδο.
8.
Επιμένουμε στο δρόμο της αναγκαίας σήμερα μετωπικής αντικαπιταλιστικής
αριστεράς σε αντιπαράθεση με την επικίνδυνη λογική του ευρωμονόδρομου και τις
απογειωμένες «κυβερνητικές λύσεις» πριν ή μετά τις εκλογές και απευθύνουμε
σε όλες τις δυνάμεις και τους αγωνιστές που διαλέγουν δρόμους ρήξης και
ανατροπής, ανοιχτό κάλεσμα για διάλογο, κοινή δράση και μετωπική πολιτική και
εκλογική συνεργασία. Ταυτόχρονα δίνουμε την μάχη για να ενισχυθεί ακόμα
περισσότερο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, πρώτα και κύρια μέσα στους αγώνες αλλά και στις
επόμενες εκλογικές μάχες.
Η υπεράσπιση της ανάγκης και η πάλη για την οικοδόμηση μιας άλλης αριστεράς, αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής, με ορίζοντα μια νέα σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική, ενωτική και δημοκρατική είναι πιο απαραίτητη από ποτέ.
Η υπεράσπιση της ανάγκης και η πάλη για την οικοδόμηση μιας άλλης αριστεράς, αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής, με ορίζοντα μια νέα σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική, ενωτική και δημοκρατική είναι πιο απαραίτητη από ποτέ.
Σε ενδεχόμενο
νέων εκλογών, το Πανελλαδικό Συντονιστικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιδιώκει την κοινή
εκλογική κάθοδο με δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής,
ανατρεπτικής και αντι-ΕΕ Αριστεράς, στη βάση του αναγκαίου συνολικού
αντικαπιταλιστικού προγράμματος απάντησης στην κρίση, αναδεικνύοντας ιδιαίτερα
το ζήτημα της πάλης κατά του ευρώ και της ΕΕ, στην προοπτική μιας άλλης Αριστεράς
και με κορμό την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Την πολιτική της πρόταση θα συζητήσει με την
Κομμουνιστική Οργάνωση «Ανασύνταξη», την ΟΚΔΕ, το ΕΕΚ, το ΚΚΕ (μ-λ), το ΜΛ ΚΚΕ,
με δυνάμεις του Μετώπου Ανατροπής και Αλληλεγγύης, καθώς και με αγωνιστές και
ρεύματα που διαφοροποιούνται από το χώρο του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ. Σε κάθε
περίπτωση, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα προβάλει αυτοτελώς το πρόγραμμά της σε όλα τα
ζητήματα, όπως και την θέση της για αντικαπιταλιστική διεθνιστική αποδέσμευση
από την ΕΕ.
9. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα
απευθυνθεί το επόμενο διάστημα σε όλους τους αγωνιστές και τις
αγωνίστριες, τους νέους συντρόφους μας που δώσαμε μαζί τους την μάχη των
εκλογών. Τους καλούμε να πυκνώσουν τις γραμμές της αντικαπιταλιστικής-
επαναστατικής αριστεράς. Να συμβάλουν στην ανάπτυξή της. Να εμπλουτίσουν
την πολιτική παρέμβασή της με το δικό τους προβληματισμό και την εμπειρία τους.
Τα αδιέξοδα της ευρωλαγνείας, του κυβερνητισμού και της αναπαλαίωσης της
σοσιαλδημοκρατίας από την μια, της αποφυγής – αναβολής κάθε σημαντικής ταξικής
και πολιτικής σύγκρουσης μέχρι τη δεύτερη παρουσία της… «Λαϊκής Εξουσίας» απ’
την άλλη, αλλά και τα αδιέξοδα των μοναχικών δρόμων της «καθαρότητας»,
επιβάλλουν την αποφασιστική ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Την παραπέρα προγραμματική
της εμβάθυνση και ωρίμανση, την οργανωτική της συγκρότηση, τη συγχώνευσή της με
τα πιο πρωτοπόρα τμήματα των εργαζόμενων και της νεολαίας στις πόλεις και στην
ύπαιθρο.
Στο αμέσως επόμενο διάστημα θα
συνεχίσουμε και θα εμβαθύνουμε την οργανωτική συγκρότηση, με έναν μόνιμο και
συστηματικό τρόπο, των Τοπικών και Κλαδικών Επιτροπών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ώστε να
διευκολύνουμε την ένταξη με έναν ισότιμο και δημοκρατικό τρόπο των εκατοντάδων
αγωνιστών με τους οποίους παλέψαμε μαζί τόσο στους αγώνες, όσο και κατά την
προεκλογική περίοδο, την πολιτική πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Με την υλοποίηση των
αποφάσεων της 1ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψη, στην κατεύθυνση της
δημοκρατικής λειτουργίας των πολιτικών της διαδικασιών σε κάθε επίπεδο και την
ενεργό συμμετοχή των συντροφισσών και των συντρόφων που την συναποτελούν,
επιχειρώντας την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ενοποίηση της παρέμβασής τους.
10.
Το αμέσως επόμενο διάστημα θα ακολουθήσει οργανωμένη συζήτηση σε όλο το
δυναμικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στις κλαδικές και τις τοπικές της επιτροπές, σχετικά
με τα αποτελέσματα των εκλογών και την πολιτική μας παρέμβαση, που
συμπεριλαμβάνει και την πιθανότητα μιας νέας εκλογικής μάχης μέσα στον Ιούνη.
Σε αυτή την
περίπτωση, η τελική απόφαση για την εκλογική κάθοδο, μετά από τον κύκλο συζητήσεων
με όλες τις δυνάμεις που προαναφέρθηκαν, θα ληφθεί μετά από σύγκληση εκ νέου
του Πανελλαδικού Συντονιστικού, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ την Κυριακή 20 Μαϊου, στις 10 πμ
στην ΑΣΟΕΕ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου