Η ΔΩΔΩΝΗ ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ




Το Σίριαλ της πώλησης μιας από τις πιο πετυχημένες κρατικοσυνεταιριστικές επιχειρήσεις της Ελλάδας, φαίνεται να φτάνει στο τέλος για την κυβέρνηση. Οι υπογραφές έπεσαν και παραδίδουν τη γαλακτοβιομηχανία στο Σίμο και τον ρώσικο επενδυτικό όμιλο που βρίσκεται πίσω από αυτόν.
Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στην περιοχή μας. Η εταιρία ΣΙΜΟΣ που τόσο καιρό έχει αναλάβει την μεταφορά των προϊόντων της ΔΩΔΩΝΗΣ, χρωστάει σε αυτήν περίπου 12 εκ. την εξαγοράζει με περίπου 21εκ, λίγα παραπάνω, δηλαδή, από αυτά που της χρωστάει. Μιλάμε για μια εταιρία που αυτή τη στιγμή έχει να λάβει 16.600.000€ που του χρωστάνε πελάτες, 20.700.000€ από επιταγές, 2.065.000€ από προκαταβολές (φόρων κ.λπ.), 6.200.000€ από προκαταβολές παραγωγών, ενώ υπάρχουν στις αποθήκες της εμπορεύματα αξίας 42.000.000€ και 1.620.000€ σε ρευστό. Το σύνολο περίπου 88.000.000€. Την ίδια στιγμή έχει να πληρώσει 2.600.000€ σε επιταγές, 4.550.000€σε μακροπρόθεσμα δάνεια, 46.340.000€ σε βραχυπρόθεσμα δάνεια, 1.050.000€ σε φόρους και 230.000€ στα ασφαλιστικά ταμεία. Αν σε αυτά προσθέσουμε τα 21.000.000€ που πωλήθηκε η εταιρία φτάνουμε τα 77.000.000€. Ο ΣΙΜΟΣ, λοιπόν, όχι μόνο δεν πληρώνει τίποτα για την εξαγορά της γαλακτοβιομηχανίας αλλά ταυτόχρονα βγάζει και κέρδος 11.000.000€

Και όλα αυτά λίγες μέρες πριν τη συνεδρίαση του Eurogroup. Η τρικομματική κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΔΗΜΑΡ, δηλαδή, χαρίζει μια κερδοφόρα εταιρία σε ιδιώτες προκειμένου να παρουσιάσει στο Eurogroup το προχώρημα των αποκρατικοποιήσεων. Η διάλυση της κτηνοτροφίας στην περιοχή θα είναι το δώρο του για να πιστοποιήσει την αγαστή συνεργασία και πλήρη υποταγή της κυβέρνησης στα συμφέροντα των ευρωπαίων εταίρων μας με κόστος τη φτώχεια για όλους εμάς. Όλοι εμείς ξέρουμε ότι πώληση της ΔΩΔΩΝΗ σημαίνει διάλυση του πιο σημαντικού κομματιού του παραγωγικού ιστού της περιοχής. Σημαίνει ένα τεράστιο πλήγμα στην οικονομία της περιοχής.
Δεν πιστεύουμε τα ψέματά τους.
Τόσο καιρό μας λέγανε ότι η ΔΩΔΩΝΗ θα πουληθεί σε ηπειρώτη. Το 90% των μετοχών, όμως, θα μεταβιβαστεί στο ρώσικο επενδυτικό όμιλο. Δε μας λένε παράλληλα ότι όποιος και να είναι ο ιδιοκτήτης τα αποτελέσματα για την περιοχής, τους εργαζόμενους και τους κτηνοτρόφους θα είναι εξίσου καταστροφικά.
Τώρα μας μιλάνε για ανειλημμένες από τον αγοραστή υποχρεώσεις. Ποιες είναι αυτές;
· Η ανάπτυξη της εταιρία στην εγχώρια και διεθνή αγορά. Μήπως εννοούνε την πώληση του αποθεματικού που τόσο καιρό κρατάνε στις αποθήκες προκειμένου να πουληθούν με τον καινούριο ιδιοκτήτη;
· Η αξιοποίηση του προσωπικού. Ποιον νομίζουν ότι κοροϊδεύουν. Δε μας λένε τίποτε για το τι θα γίνει με τους συμβασιούχους που σε μια βδομάδα λήγει η σύμβασή τους. Δε δεσμεύονται καν ότι θα κρατήσουν το μόνιμο προσωπικό. Η χρήση και μόνο του όρου αξιοποίηση δείχνει ότι δεν υπάρχει και μία δέσμευση για τη διατήρηση του αριθμού τους και το ύψος των μισθών τους.
· Οι επενδύσεις στις υποδομές, στις εγκαταστάσεις της εταιρίας και στην προώθηση των προϊόντων. Μα ποια εταιρία δεν θέλει να κάνει επενδύσεις στις υποδομές της και να πουλάει τα προϊόντα της.
 Σε αυτό το γενικόλογο κλίμα συνεχίζονται οι δεσμεύσεις που δημοσιεύτηκαν στον τύπο από την πλευρά του αγοραστή. Μια σειρά, δηλαδή, δεσμεύσεων που δεν τον δεσμεύουν σε τίποτε.
Θα πρέπει να ξέρουν ότι οι εργαζόμενοι και οι κτηνοτρόφοι της περιοχής δεν πρόκειται να υποταχθούν στην απόφαση αυτή της κυβέρνησης. Θα παλέψουμε στο πλάι τους, μέχρι τέλους προκειμένου η εταιρία να διατηρήσει τον κρατικοσυνεταιριστικό της χαρακτήρα, κάτω από τον έλεγχο της εταιρίας από τον πανηπειρωτικό κτηνοτροφικό συνεταιρισμό και τους εργαζόμενους. Την επαναλειτουργία της ΣΒΕΚΗ και της ΖΩ-ΔΩ κάτω με τις ίδιες συνθήκες ώστε να μπορούν να έχουν οι κτηνοτρόφοι της περιοχής να εξασφαλίζουν και να ελέγχουν και τις ζωοτροφές και τα σφαγεία που έχουν ανάγκη, χωρίς να εξαρτώνται από τους ιδιώτες. 
Για εμάς η μάχη αυτή είναι μία ακόμη μάχη στο μπαράζ των ιδιωτικοποιήσεων που ετοιμάζεται από την κυβέρνηση. Μία ακόμη μάχη στον πόλεμο που δίνουμε ενάντια στο ξεπούλημα του πλούτου αυτής της χώρας από κάθε λογής δοσίλογους που αυτή τη στιγμή βρίσκονται στα κυβερνητικά επιτελεία. Ο αγώνας τώρα κορυφώνεται αλλά για να έχει διάρκεια και αποτελεσματικότητα χρειάζεται τη στήριξη όλης της Γιαννιώτικης κοινωνίας. Όλοι μαζί να συμμετέχουμε και να στηρίξουμε την κατάληψη και τον αγώνα των κτηνοτρόφων. 
Σημαντικός κόμβος στον αγώνα αυτό πρέπει να παίξουν οι εργαζόμενοι της βιομηχανίας. Δίπλα στη διάλυση της κτηνοτροφίας στην Ήπειρο είναι οι άμεσα πληττόμενοι. Δεν πρέπει να έχουν καμία αυταπάτη ότι θα διατηρηθούν οι εργασιακές συνθήκες και οι θέσεις τους μετά την πώληση. Θα έχουν την ίδια τύχη με τους εργαζόμενους στην ΟΛΥΜΠΟΣ όπου μέσα σε 2 χρόνια απολύθηκαν σχεδόν όλοι. Μόνη λύση είναι ο κοινός αγώνας, ώστε να μπορέσουμε να διατηρήσουμε το χαρακτήρα της βιομηχανίας και τη μονιμοποίησή τους. 

Σχόλια